การลอบสังหารเบนาซีร์ บุตโต เกิดขึ้นในวันที่ 27 ธันวาคม 2550 ในราวัลปินดี ประเทศปากีสถาน เบนาซีร์ บุตโต นายกรัฐมนตรีปากีสถานสองสมัย (2531–2533; 2536–2539) และหัวหน้าพรรคประชาชนปากีสถาน พรรคฝ่ายค้านขณะนั้น กำลังรณรงค์หาเสียงก่อนการเลือกตั้งซึ่งมีกำหนดในเดือนมกราคม 2551[1][4][5] มีการยิงปืนใส่เธอหลังการชุมนุมการเมืองที่ Liaquat National Bagh และมีการจุดระเบิดพลีชีพทันทีหลังการยิง มีการประกาศว่าเธอเสียชีวิตเมื่อ 18:16 ตามเวลาท้องถิ่น (13:16 UTC) ที่โรงพยาบาลราวัลปินดี มีผู้เสียชีวิตอีก 24 คนจากการระเบิด[3] บุตโตเคยรอดชีวิตจากความพยายามเอาชีวิตนางคล้ายกันซึ่งฆ่าประชาชนอย่างน้อย 139 คน หลังเธอกลับจากการลี้ภัยสองเดือนก่อนแม้รายงานแรก ๆ ชี้ว่าเธอถูกเศษกระสุนหรือปืนยิง[6][7] แต่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยปากีสถานทีแรกแถลงว่า บุตโตเสียชีวิตเพราะกะโหลกแตกเมื่อแรงระเบิดทำให้ศีรษะเธอชนกับหลังคารับแดดของพาหนะ[8] ผู้ช่วยของบุตโตปฏิเสธฉบับนี้ และแย้งว่า เธอถูกปืนยิงสองนัดก่อนการจุดระเบิด[9] ต่อมา รัฐมนตรีฯ ย้อนรอยจากข้ออ้างก่อนหน้า[10]ในเดือนพฤษภาคม 2550 บุตโตขอการคุ้มครองเพิ่มเติมจากบริษัททหารเอกชน แบล็กวอเตอร์ และสถานธุรกิจอังกฤษ อาร์เมอร์กรุป การสืบสวนเหตุการณ์ของสหประชาชาติเปิดเผยว่า "การลอบสังหารคุณบุตโตควรป้องกันได้หากดำเนินมาตรการรักษาความปลอดภัยเพียงพอ"[11]